خود تنظیمی

ددانلود مقاله خود تنظیمی تحقیق خود تنظیمی هیجانی خود تنظیمی مثبت خود تنظیمی چیست خود تنظیمی هورمون ها خود تنظیمی تحصیلی خود تنظیمی منفی خود تنظیمی یادگیری خود تنظیمی رفتار خود تنظیمی مثبت در بدن مقاله خود تنظیمی تحقیق خود تنظیمی رابطه خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی خود تنظیمی pdf

خودتنظیمی[۱]، پیامدهای ارزشمندی در فرآیند یادگیری، آموزش و حتی موفقیت زندگی دارد و یکی از مفاهیم مطرح در تعلیم و تربیت معاصر است. چهارچوب اصلی نظریه یادگیری خودتنظیمی ‌بر این اساس استوار است که افراد چگونه از نظر باورهای فراشناختی، انگیزشی و رفتاری، یادگیری خود را سازمان‌دهی می‌کنند. یادگیری خودتنظیمی ‌به معنای ظرفیت فرد برای تعدیل رفتار متناسب با شرایط و تغییرات محیط بیرونی و درونی است و شامل توانایی فرد در سازمان‌دهی و خود­مدیریتی رفتارهایش جهت رسیدن به اهداف گوناگون یادگیری است و از دو مولفه راهبردهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری تشکیل شده است [۲].

–

در نظریه شناختی – اجتماعی تصویری از رفتار انسانی را ترسیم می­کنند که مهمترین عنصر آن خودکارآمدی[۲]است. خودکارآمدی را به عنوان باور فرد درباره توانایی انجام عملکردهای مورد نظر، تعریف نموده‌اند. در محیط تحصیلی، خودکارآمدی به باورهای دانشجو در ارتباط با توانایی انجام وظایف درسی تعیین­شده اشاره دارد. دانشجویانی که خودکارآمدی بیشتری دارند، تمایل، تلاش و استقامت بیشتری را در انجام وظایف درسی بکار می­گیرند و به توانایی خود اطمینان دارند. راهبردهای یادگیری، خودتنظیمی را نوعی از یادگیری تعریف کرده‌اند که در آن یادگیرندگان به جای آنکه برای کسب دانش و مهارت بر معلمان، والدین و یا دیگر متولیان آموزشی تکیه کنند، شخصاً کوشش‌های خو د را شروع و هدایت می کنند؛ به عبارت دیگر  خودتنظیمی در یادگیری را به مشارکت فعال یادگیرنده از نظر رفتاری، انگیزشی، شناختی  و فراشناختی  در فر ایند یادگیری برای بیشینه نمودن یادگیری اطلاق می‌شود[۱].

–

آموزش الکترونیکی به سرعت در داخل سازمان‌ها‌ آموزشی در حال رشد است، و شروع گسترده‌ای دارد، بنابراین شناسایی مشخصات یادگیرنده و هدایت آن به بهترین حالت در یک محیط آموزشی یکی از مسائلی است که باید انجام شود، بررسی و مطالعه این مسئله که محیط‌های یادگیری چگونه می‌تواند یادگیری خودتنظیمی‌دانشگاهی بوجود آورد از دورنماهای دانشگاه‌ها و سازمان‌ها‌ی آکادمیک می‌باشد [۸]، در این پژوهش به روش‌های مختلف و کاربردی در این زمینه پرداخته شده است.

–

کلمات کلیدی: خودتنظیمی، آموزش الکترونیکی، راهبردهای انگیزشی، راهبردهای یادگیری، برنامه‌ریزی.

–

فهرست مطالب

۱- مقدمه. ۶

۱-۱- تحقیقات.. ۷

۲- یادگیری دانشگاهی.. ۸

۳- مراحل برنامه‌‌ریزی شخصی.. ۹

۴-استراتژی تنظیم برنامه‌های شخصی.. ۱۱

۵- دروس فردی ۶-۱٫٫ ۱۲

۵-۱ – درس ۱: تنظیم اهداف کوتاه و طولانی مدت.. ۱۳

۵-۲- درس ۲: پیگیری شخصی.. ۱۶

۵-۳- درس ۳: مدیریت زمان و سازمان‌دهی.. ۱۷

۵-۴- درس ۴: روش‌های مطالعه و یادگیری.. ۲۰

۵-۵- درس ۵: روش‌های آزمونسازی.. ۲۲

۵-۶- درس ۶: توسعه طرح کلی خود. ۲۳

۶- رابطه‌ی باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی.. ۲۴

۷- الگوی پیشرفت مهارت برنامه‌‌ریزی.. ۲۸

۸-تئوری vygotsky دربارۀ بازی روانی اجتماعی.. ۳۰

۸-۱-موقعیت تصویرسازی.. ۳۰

۸-۲- نقش‌ها ۳۱

۹- بازی اجتماعی و روانی و زبان برنامه‌‌ریزی شخصی.. ۳۱

۱۰- مقیاس‌های بازی و تنظیم و برنامه‌ریزی و شخصی.. ۳۳

۱۰-۱- کد گذاری بازی‌های اجتماعی و روانی.. ۳۳

۱۰-۲- مقیاس Smilansky که برای ارزیابی بازی اجتماعی نمایشی به کار می‌رود. ۳۳

۱۱- برنامه‌‌ریزی شخصی.. ۳۵

۱۲-ابعاد یادگیری خودگردان.. ۳۶

۱۲-۱- نظریه‌های خودتنظیمی ‌ ۳۶

۱۳- الگوهای یادگیری خودگردان.. ۳۷

۱۳-۱-الگوی پنتریچ.. ۳۷

۱۴-یادگیری خود‌گردان و آموزش الکترونیکی.. ۴۰

۱۵-جمع‌بندی.. ۴۱

۱۶-منابع.. ۴۲

–

مقدمه

قانون‌گذاری شخصی یک فرایند یادگیری ادغامی ‌است و شامل ایجاد یک مجموعه از رفتارهای ساختاری است که بر یادگیری هر فرد موثر است. این فرایند‌ها  طراحی و قابل تغییر جهت پشتیبانی از تعقیب اهداف فردی در تغییر محیط‌های آموزشی است.

Sean امتیاز­دهنده‌ی ۲۵ ساله است که به تمام رشته‌های دانشگاهی بی‌علاقه می‌باشد. او همیشه مضطرب بوده و اغلب از بیکاری نگران است و جهت ارزیابی سفارشات سود و زیان  در ۳سال گذشته مورد مرجع است. معلم او گزارش کرده که او بندرت تکالیف خود را کامل کرده و همیشه در حال رویا پردازی است. او در معرض خطر یادگیری اطلاعات بنیادی مورد نیاز توسط استانداردهای برنامه‌های درسی ایالت و ناحیه خود قرار دارد. مادر Sean یک پزشک اطفال است و باور نمی‌کند که او دارای اختلال بیش فعالی با کمبود توجه([۳]ADHD)  است اما او هیچ حس رقابت یا انگیزه‌ای برای تغییر محیط سنتی مدرسه خود نکرده است. Sean می‌تواند ساعت‌ها ساکت نشسته و به موضوع مورد علاقه خود فکر کند. Sean به طورکلی ۹۹ درصد از اشتهای کلی را دارد اما فعالیت وی در مدرسه اغلب زیر متوسط است. عدم تکمیل فعالیت‌های مدرسه به طور فزاینده مشکل‌ساز است و به طور کلی زمانی بروز می‌کند که او برای تکمیل فعالیت‌های اصلی برنامه‌‌ریزی ندارد. Sean به عنوان یک فرد کندکار نام‌گذاری شده و معلم وی معتقد است که نیاز به روش‌های برنامه‌ریزی مشخصی دارد. معلم وی با چه روشی می‌تواند در این فرآیند به او کمک کند؟

در حالی که مفهوم برنامه‌‌ریزی شخصی را در نظر می‌گیرید، این نکات کلیدی را به خاطر بسپارید:

• یادگیری برنامه‌‌ریزی شخصی یک ساختار جدید در تحقیقات به‌روی دانش‌آموزان است.
• مجموعه رایجی از استراتژی‌های مربوط به برنامه‌ریزی شغلی موجود است که مانند مجموعه فردی مهارت‌هایی است که هر دانش‌آموز باید به طور فردی ایجاد کند تا در مدرسه و زندگی موفق باشد.
• این مهارت‌های مربوط به برنامه‌‌ریزی می‌توانند مورد تفکر قرار گیرد و کنترل شود [۴].

–

تحقیقات

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که برخی دانش‌آموزان ممتاز فرایند یادگیری استراتژی‌های برنامه‌‌ریزی را بهتر از همکلاسی‌های خود پشت سر گذاشته‌اند، اگرچه، دانش‌آموزان ممتاز در مدرسه عالی عمل کرده‌اند حتی بدون دستیابی به برنامه‌‌ریزی شخصی و فقط بدلیل ترکیبی از توانایی‌های بالا، که اگر یادگیری به طور نسبی برای برخی آسان است و با تلاش کمتر همراه است در این صورت سازمان­دهی و دیگر فعالیت‌های برنامه‌‌ریزی پیشرفته‌تر خواهد شد. شرایط اجتماعی و موضوعات شخصی ممکن است از توسعه استراتژی‌های برنامه‌‌ریزی جلوگیری کند. برای برخی از دانش‌آموزانی که دارای برخی از این استراتژی‌ها می‌باشند موضوعات اجتماعی و شخصی تقویت می‌شوند. برخی از دانش‌آموزان با استعداد و ممتاز کمال‌گرا معرفی شده و نیاز به یادگیری بیشتر و کمال‌گرایی دارند. برخی از دانش‌آموزان با استعداد با پتانسیل بالا شاید یادگیری برنامه‌ریزی شخصی را دشوار بدانند به خصوص زمانی که توسط بزرگسالان در خانه و خانواده الگوگذاری و برنامه‌‌ریزی شود. حتی اگر دانش آموزان به طور منظم با افرادی که برنامه‌‌ریزی می‌کنند در تقابل باشد، شاید در استفاده از این مهارت به دلیل فشار و ممانعت در کاربرد استراتژی‌ها توسط والدین و معلمان دچار مشکل شوند. در مقایسه با دانش‌آموزان کم کار، فعالان اهداف یادگیری خاصی را ایجاد کرده و استراتژی‌های متفاوتی را استفاده کرده‌اند. کمیت و کیفیت فرایند برنامه‌‌ریزی بسیار حساس است و ما باید درک کنیم که یک استراتژی برنامه‌‌ریزی برای تمام دانش‌آموزان کاربردی نمی‌باشد و فقط کاربرد مواردی از اندک استراتژی‌ها مطلوبیت بیشتری برای یک فرد در تمام شرایط دارد. یادگیری دانش‌آموزان در کاربرد اهداف چندگانه و انتخاب آن‌ها‌ از استراتژی برنامه‌‌ریزی اهمیت ویژه‌ای دارد. آرزوی ما در این الگو گذاری این است که ما قادر به کار با دانش‌آموزان در درک موارد و اجبار آن‌ها‌ در اجرای عملکرد نباشیم. مخصوصا برای دانش‌آموزان با استعدادی که به ندرت سطوح بالای رقابتی را تجربه می‌کنند بحرانی است [۴].

–

یادگیری دانشگاهی

همانطور که پیش­تر اشاره شد، برنامه‌‌ریزی شخصی یک فرایند یادگیری ادغام شده شامل توسعه مجموعه‌هایی از رفتارهای ساختاری است که بر یادگیری هر فرد موثر است. این فرایند برنامه‌‌ریزی شده و قابل تغییر جهت حمایت از اهداف شخصی در تغییر محیط‌های آموزشی است. آموزش بینندگان با سطوح بالای برنامه‌‌ریزی می‌توانند کنترل کاملی از اهداف خود داشته باشند. برنامه‌‌ریزی شخصی آگاهانه نیازمند تمرکز بر وی فرایند نحوه‌ی کنترل مهارت‌ها است براساس نظریه‌Barry  Zimmerman  در سال ۱۹۸۹، یادگیری برنامه‌‌ریزی شخصی شامل برنامه‌‌ریزی در ۳ جنبه کلی آموزش دانشگاهی است.

اول: برنامه‌‌ریزی شخصی رفتاری شامل منابع متفاوت دانش­آموزی در دسترس مانند زمان و محیط آموزشی آن‌ها‌ است و کاربردهای دیگری مانند عضویت واقعی در کمک به آن‌ها‌ است.

دوم: برنامه‌‌ریزی شخصی انگیزه‌دار بر کنترل و تغییر اعتقادات انگیزشی مانند بازدهی و سرچشمه اهداف موثر است و بنابراین دانش‌آموزان می‌توانند در درخواست یک رشته تغییر ایجاد کنند. به‌علاوه، دانش‌آموزان می‌توانند نحوه کنترل احساسات را یاد بگیرند.

سوم: نها‌یتاً، برنامه‌‌ریزی شخصی موقعیت شامل کنترل استراتژی‌های تشخیصی متفاوت مانند کاربرد استراتژی‌های عمیق کاربردی است که باعث یادگیری بهتر، عملکرد در دانش‌آموزان قبلی می‌شود.

بیشتر محققان با اهمیت برنامه‌‌ریزی برای دانش‌آموزان در سطوح دانشگاهی موافقند. در حقیقت Zimmerman  در سال (۱۹۹۰ و ۱۹۸۹) اسناد از انواع متفاوت برنامه‌‌ریزی شخصی یافته است که مجدداً در این طرح توضیح داده می‌شود. در مطالعات Zimmerman  دانش‌آموزان موفق گزارش کرده اند که کاربرد استراتژی برنامه‌‌ریزی برای بیشتر موفقیت‌ها در مدرسه موثر است [۴].